1- دانشگاه شیراز، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، بخش علوم قرآن و فقه، دانشجوی دکتری فقه.، 2- بخش علوم قرآن و فقه دانشکده الهیات دانشگاه شیراز.
چکیده: (263 مشاهده)
هر دانشی روشی دارد که با آن به پرسش‌ها و مسائل آن علم پاسخ می‌دهد. در حقوق، تفسیر، در حل مسائل نقش بسزا دارد، از سویی تفسیر، بنابر پیش‌فرض‌ها و اهداف مفسر جهت داده می‌شود، لذا تشت آراء در تفسیر حقوقی، امری مقبول و بلکه ضروری است. هدف از پژوهش حاضر پاسخ به این پرسش است که «آیا برای سنجش و مقایسه تفاسیر متضاد، می‌توان معیارهایی ارائه داد؟» نتایج این پژوهش که با روش توصیفی و تحلیلی صورت گرفته است، حاکی از آن می‌باشدکه حقوق و منطق متفاوت هستند، زیرا در منطق، نتیجه از مقدمات حاصل می‌شود و باید به آن تسلیم شد. اما در حقوق، نتیجه استدلال آثار عملی مهمی در نظام اجتماعی دارد، لذا در حقوق، نتیجه استدلال باید مستقلاً مورد بررسی قرار گیرد. معیارهایی برای سنجش نتیجه استدلال حقوقی قابل تصور هستند، که مهم‌ترین آنها عبارتند از: عدالت، اراده مقنن، مصالح عملی و انسجام نظام حقوقی. با توجه به کثرت و گوناگونی آراء در دانش حقوق، پذیرش همه این معیارها برای ارزیابی قوت و ضعف استدلال حقوقی دشوار است، با این حال می‌توان گفت هرچه نتیجه یک استدلال با معیارهای بیشتری انطباق داشته باشد، اعتبار و مقبولیت بیشتری خواهد داشت.
